Xustiza e fin da impunidade

A Iniciativa Galega pola Memoria ten acordado pronunciarse a prol de esixir o cumprimento polo Estado Español do dereito internacional en materia de dereitos humanos, atendendo as reclamacións que lle fan desde diferentes organismos intergobernamentais e non gobernamentais internacionais, que apelan aos propios tratados asinados polo Estado Español e as Convencións e Normas de dereito interno e externo vixentes no momento de cometerse os crimes de lesa humanidade. Xa que logo demandamos:
  • Derogación da lei 46/1977, de 15 de outubro, chamada lei de Amnistía, especialmente o artigo 2º F. pola incompatibilidade desta lei coas obrigacións internacionais do Estado en materia de dereitos humanos. 
  • Nulidade das sentenzas dos tribunais franquistas por ausencia nos procesos das debidas garantías e non posuír o tribunal a indispensábel imparcialidade, deixando ás vítimas na indefensión e as familias sen a debida opción a reclamación, revisión e reparación fronte as condenas inxustas. Está amplamente demostrado que as condenas carecían de probas suficientes e eran motivadas por persecución política ou mesmo para servir de escarmento como efecto disuasorio, e a metodoloxía empregada para fundar as causas incluía tortura e tratos crueis con intención de extraer confesións o inflixir sufrimento, entre outras moitas irregularidades. 
  • Cumprimento da “Declaración sobre a protección de todas las persoas contra as desaparicións forzadas” atendendo ao que di no seu Artigo 17.1.: “Todo acto de desaparición forzada será considerado delito permanente mentres os seus autores continúen ocultando a sorte e o paradeiro da persoa desaparecida e mentres non se esclareceron os feitos”. Polo que manifestamos o noso desacordo coa actitude das autoridades do Estado Español que veñen negando o carácter continuado da desaparición forzada. Coincidimos cos organismos internacionais que sosteñen que nos casos de desaparición forzada, os prazos de prescrición deben contar a partir do momento en que cesa a desaparición forzada, é dicir, desde que a persoa aparece con vida ou se atopan os seus restos.