Solicitase ás Asociacións e persoas a título individual que vaian acudir que o comuniquen para as previsións organizativas. As persoas que queiran participar do xantar que se poñan en contacto con nos no correo electrónico crmhbarbanza@gmail.com e que escollan o menú que desexen.

A escritora e xornalista Ana Cabaleiro, condutora do acto, lembrou que o que non se xulga e se condena non é amnistiado, senón que fica impune
Chato Galante, unha das persoas que denunciou en Bos Aires as torturas de Billy el Niño, agradeceu o apoio de Galiza á querela arxentina
O acto organizado pola Iniciativa Galega pola Memoria homenaxeou a Darío Rivas e a guerrilleira Chelo Rodríguez, que finaron este ano
“O que non se xulga e se condena non pode ser perdoado, non se pode amnistiar un delito que non foi cometido (…)No referente aos crimes franquistas, cando falamos de amnistía, en realidade do que estamos a falar é de impunidade”.  A denuncia realizouna a escritora Ana Cabaleiro no encontro nacional que os colectivos pola memoria celebraron este domingo en San Simón no só para render homenaxe ás vítimas e ás súas familias senón tamén para reivindicar o fin desa impunidade que, lembrou Cabaleiro, “ lonxe de ser derogada e revertida desde os poderes institucionais correspondentes, de tanto manterse no tempo chegou a propiciar, nos últimos anos, o envalentonamento dos reaccionarios e herdeiros da ditadura, que pugnan por seguir impoñendo e lexitimando o seu ideario de represión e espolio”.
No ano en que se cumpren oitenta do fin da guerra civil en España e dez desde que “a sociedade civil” a través da Iniciativa Galega pola Memoria, tomou as rendas da organización da homenaxe ante a desidia da administración autonómica, Cabaleiro esixiu tamén no nome de todos os colectivos que a conforman  “a regulación da apoloxía do franquismo como delito e a prohibición de toda exaltación do mesmo”
Lembrou na súa intervención como condutora do acto central celebrado ás doce do mediodía, que neses oitenta anos “ escribiuse coa tinta dunha ditadura, coa tinta dunha transición á democracia falsamente cualificada como ‘pacífica e modélica’, e coa tinta dunha Lei de Amnistía, ignominiosa e insultante, que baixo o cínico argumento de non reabrir feridas derivou nunha impunidade efectiva de todos os crimes cometidos desde o golpe de Estado de 1936 ata a promulgación desta lei en 1977. A historia destes 80 anos foi escrita, polo tanto, coa tinta do silenciamento, do ocultamento e, mesmo, da negación do terror que asolagou este país”.
Derogar esa lei para acabar coa impunidade foi o clamor da xornada, protagonizada polas propias vítimas. Chato Galante, torturado por Antonio González Pacheco, Billy el Niño e un dos asinantes da querela arxentina, desprazouse desde Madrid para reivindicar na illa o dereito á xustiza universal e para lembrar que Galiza foi unha zona “especialmente castigada” polo que “ademais dos acenos de recoñecemento precisa de accións que garantan os principios de verdade, xustiza e reparación para todas as persoas que sufriron crimes de lesa humanidade, que nunca poden prescribir”. Galante foi precedido na palabra por Celso López, membro da Asamblea Republicana de Vigo, que tras lembrar a recente adhesión do movemento galego á coordinadora de apoio á querela (CeAqua) reclamou que o estado aplique os tratados internacionais subscritos no ámbito xudicial que recollen a non prescrición dos delitos de lesa humanidade e polo tanto a imposibilidade de amnistialos.
Pola súa parte, o investigador Moncho Ermida lembrou que “tamén na Galiza temos moitos Billy el Niño” e instou ao movemento memorialístico a “poñer riba da mesa” os nomes das persoas que participaron en torturas, sobre todo nos últimos anos da ditadura e na transición. El mesmo recitou algúns mentres que Elvira Cienfuegos,  compoñente da asociación cultural O Galo de Compostela, deu lectura a un texto emotivo e arrepiante, no que un ex traballador de Citröen torturado naquel tempo daba consellos precisos aos seus camaradas sobre como resistir aos golpes. Un histórico texto que foi traducido ao euskera e utilizado por agrupacións antifranquistas de todo o territorio español.
O acto, que contou coa actuación musical de Lucía César Veloso, serviu como homenaxe ao promotor da querela, Darío Rivas, e á guerrilleira antifranquista Chelo Rodríguez, finados este ano. Tamén para amosar o respaldo ao investigador Carlos Babío, denunciado polos Franco, que, finalmente non puido desprazarse á illa, tal como estaba previsto.

As entidades agrupadas na Iniciativa Galega pola Memoria queremos denunciar a exclusión do estudo da historia do levantamento militar fascista contra a República, da represión contra vidas e dereitos durante a Ditadura (1936-1975) e das pervivencias do franquismo na transición e no período posterior da monarquía constitucional.
Fronte a esta exclusión, reclamamos que este estudo se faga desde unha óptica galega, inserida no coñecemento da evolución histórica de Galiza nas primeiras décadas do século XX e durante a II República, no coñecemento e estudo da devastación humana, social e política causada no noso país polo golpe militar e a Ditadura, e na comprensión das consecuencias institucionais, sociolóxicas e ideolóxicas da Ditadura na sociedade actual.
E esiximos que a incorporación destes contidos e coñecementos teña como referencia os tratados internacionais asinados polo Estado en materia de dereitos fundamentais e as esixencias das Nacións Unidas.

Por todo o anterior, reclamamos un ensino que se asente no exercicio do dereito persoal e colectivo á verdade, á reparación, á xustiza e para garantir a non repetición do franquismo:

1.- O ensino debe deixar de ocultar a verdade da historia dos feitos que aconteceron no noso país, na medida que son imprescindíbeis para comprender a realidade presente en canto é froito deses sucesos.  Para iso debe incorporarse no currículo o coñecemento dos crimes do franquismo e a memoria da resistencia contra este réxime opresivo.
2.- O ensino ten que compensar e corrixir unha longa socialización e normalización da represión franquista e da impunidade dos seus crimes.
3.- O ensino debe promover os valores de respecto aos dereitos humanos para o cal non pode excluír dos seus contidos a violación destes que se teñen producido no noso país e analizar de xeito crítico aqueles aspectos pendentes de abordar polo Estado neste ámbito e que teñen que ver coa impunidade, a non investigación das desaparicións forzosas, a prescrición de crimes contra a humanidade, etc...
4,- O ensino debe fomentar os valores democráticos para o cal é indispensábel educar na asunción do pluralismo político, na defensa das liberdades civís e do dereito de expresión e organización, na apreciación positiva da participación política e do compromiso social e combater calquera visión totalitaria e antidemocrática que xustifique ou faga apoloxía da represión destes dereitos fundamentais.

Pontevedra, xaneiro de 2018.- A Iniciativa Galega pola Memoria (IGM) amosou a súa perplexidade e o seu total rexeitamento ante o feito de que Manuel Picón, membro da Garda Civil de Pontevedra, utilice como perfil do seu whatsapp unha imaxe dunha man realizando o saúdo fascista sobre a bandeira de España e baixo o lema “Arriba España Siempre”. 

O colectivo, que agrupa a asociacións de toda Galiza, considera especialmente grave que esta imaxe loando o réxime xenocida do xeneral Franco sexa utilizada por unha persoa que, dado o seu cargo, está obrigada polo ordenamento xurídico a protexer a cidadanía e a defender o réxime democrático. Nese senso, solicitan que o Ministerio do Interior abra un expediente ao axente onde se determine se puido cometer algunha ilegalidade por reproducir o saúdo utilizado ademais de polos franquistas, polos fascistas italianos ou os nazis. 

A IGM reprocha que unha persoa con esta total carencia de valores democráticos fose condecorada polo corpo con motivo da celebración da patroa “o que vén a amosar, unha vez máis, que o goberno lonxe de condenar o franquismo, aplaude aos defensores dun réxime que asasinou a miles de persoas e condenou a moitas outras ao cárcere, o exilio ou a numerosas vexacións. Esas persoas foron castigadas por defender unha democracia que agora perpetua a memoria dos seus torturadores mentres esquece a da Galiza mártir”.

Pontecesures,  26 de outubro de 2017.- A Iniciativa Galega pola Memoria (IGM), que reúne a colectivos de toda Galiza, vén de denunciar a decisión do alcalde de Pontecesures, Juan Manuel Vidal, de someter á consulta da veciñanza a súa obriga de eliminar a simboloxía franquista en cumprimento da lei de memoria histórica. 
O rexidor cesureño respostou a unha petición de retirada do emblema da Falanxe dunha fonte, emitindo un bando no que propón unha consulta á veciñanza desa zona do municipio para decidir se cumpre ou non la Lei de Memoria Histórica.
A IGM, como punto de encontro das asociacións memorialísticas galegas, ten acordado demandar a eliminación de calquera iconografía que exalte o alzamento militar e o réxime criminal que provocou tantas vítimas no noso país. Independentemente de que nestes momentos haxa una lei que recolla a obriga, é unha cuestión básica na defensa dos dereitos fundamentais e na necesidade de perseguir a verdade, a xustiza, a reparación e as garantías de non repetición, que debemos a quen sufriron prisión, tortura, violacións e mesmo o asasinato por ser demócratas. 
Á IGM parécelle insultante que precisamente se queira revestir de democrático o enxalzamento da prohibición de ideas, organizacións e persoas. De haber unha opinión favorábel ao fascismo seria simplemente a constatación de que a eliminación física dos que tiñan outras opinións -que é o que representa esa ideoloxía- logrou o seu obxectivo no tempo e aínda hoxe se benefician do froito dos seus crimes.
É o colmo da perversión da democracia promover unha especie de referendo para avalar a pervivencia do franquismo cando este se define precisamente como a negación das liberdades democráticas mínimas. É unha burla ás vítimas e un insulto á intelixencia. 
Por iso esiximos que o concello de Pontecesures dea cumprimento á eliminación da simboloxía franquista que se lle pide sen máis dilacións.

As catrocentas persoas  que asistiron ao acto nacional, celebrado onte no vello campo de concentración, sacáronse fotografías con cartelas con lemas como “San Simón non é un parque de atraccións” que xa están sendo compartidos nas redes. Ademais iniciarase unha recollida de sinaturas
A escritora Susana Sánchez Arins, que foi a encargada de intervir na homenaxe nacional deste ano, reivindicou a través dun emotivo relato familiar, a implicación da xeración das netas do 36 na procura do verdadeiro relato do que pasou tras o golpe de Estado, “aínda que afecte ás nosas familias”
A campaña iniciouse coincidindo co acto nacional en memoria das vítimas do terror franquista que a IGM celebrou na mañá de onte na illa e que contou coa presenza de arredor de catrocentas persoas, entre elas, o parlamentario Luís Bará (BNG), a parlamentaria Ángeles Cuña Bóveda (En Marea), a deputada de Cultura da Coruña Goretti Sanmartín e o seu homólogo pontevedrés Xosé Leal. Os catro sumáronse á campaña fotografándose con cartelas con lemas como  “Polas vítimas da represión franquista, San Simón illa da memoria” ou “San Simón non é un parque de atraccións”, para a súa difusión en redes sociais.  Tamén o fixeron escritores como Xosé Álvarez Cáccamo, César Calvar ou a poetisa Susana Sánchez Arins, así como representantes de todos os colectivos agrupados na IGM. 
A Iniciativa denunciou no acto que iniciaba a campaña “para loitar contra o humillante trato que a administración autonómica dá ás vítimas do terror franquista, convertendo este lugar de represión e memoria nun parque de atraccións, con ginkanas para que as nenas e os nenos vaian na procura dun tesouro ou con excursión nas que as persoas participantes non reciben explicación ningunha do que foi esta illa no tempo do terror”. E advertiu que denunciará “cada acto contrario á memoria que a Xunta poña en marcha. Recolleremos sinaturas e esixiremos á administración que cambie de rumbo”.
A IGM, que tivo palabras de lembranza para Marivi Villaverde, Ana Viéitez, Lola Rodal, e Joaquina Dorado, loitadoras pola memoria falecidas recentemente, recoñeceuse na obriga de seguir o seu legado e proclamou que a posta en marcha desta campaña será “ só un primeiro paso para lograr pór fin á impunidade que durante corenta anos deu ao franquismo esta feble e desmemoriada democracia”.Dálles folgo, dixeron, boas novas para a memoria como o informe do relator da ONU, a recente anulación de xuízos franquistas polo Parlament Catalá ou a lección de dignidade de Ascensión Mendieta. 
Campos de concentración
O acto de onte estivo dedicado a lembrar os campos de concentración que o franquismo habilitou na Galiza, empezando pola propia illa de San Simón, na que estiveron retidas máis de seis mil persoas entre os anos 1936  e 1943.A marinense Enriqueta Otero Molas aportou datos sobre o campo de Ferrol facilitados pola asociación de familiares de marinos vítimas base naval Ferrol, e a escritora Susana Sánchez Arins puxo o broche de ouro ao acto cunha emocionante intervención na que, a través do relato da historia familiar, especialmente da súa tía Pilar Arines, unha das moitas mulleres da contorna que axudou aos presos de San Simón, pregou pola implicación “da xeración das netas” do 36 na procura do verdadeiro relato do que pasou, “aínda que afecte ás nosas familias”. Sánchez Arins é a autora do libro “Seique” no que precisamente narra a implicación do irmán da súa avoa na represión fascista.